parlaq

parlaq
sif.
1. Parıldayan, işıq verən, işıldayan, işaran, parıltılı. Parlaq günəş. – Atabala . . parlaq şimal ulduzuna doğru yol aldılar. M. C.. Parlaq günün şöləsində; Gah yüyürür, gah dururdu. N. R.. // İşıqlı, ziyadar. Ancaq sol tərəfdə vağzalın çıraqları parlaq z. görünürdü. S. M. Q.. // Şəffaf və bərraq, parıldayan, bərq vuran, saf. Parlaq şeh. Parlaq şüşə. Parlaq su.
2. məc. Çox gözəl, əla, çox görkəmli, unudulmaz, əvəzsiz. Parlaq istedad. Parlaq sima. – <Alp Arslan:> Burda, yox şübhə ki, Xəyyam ikidir; Biri alim, biri parlaq şair. H. C.. // məc. Çox böyük, müvəffəqiyyətli, şanlı. Parlaq qələbə. Parlaq nailiyyət. Vətənpərvərliyin parlaq nümunəsi. // məc. Möhtəşəm, təntənəli, calallı, büsatlı. Parlaq ziyafət.

Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

Look at other dictionaries:

  • lame’ — ə. parlaq, parlayan, işıldayan …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • qərra’ — ə. parlaq, işıqlı, şöləli …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • zəhra’ — ə. parlaq, işıqlı …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • ipək — 1. is. Tut yarpaqları ilə bəslənən barama qurdlarının əmələ gətirdiyi çox incə və parlaq tellər və bu tellərdən toxunan qiymətli parçalar. <Əsgər:> Çit, ipək, məxmər, bafta, tafta – hər şeyim var. Ü. H.. Bir yığın tüllərə və ipəklərə… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • mina — 1. <fr.> 1. Adətən torpağın, suyun səthinə və ya altına qoyulan, partladıcı maddəsi olan mərmi. Mina düzmək. Tanka qarşı mina. – Mərmi və mina ilə dağım dağım olan yerin bağrından . . tüstülər qalxırdı. Ə. Ə.. Mina gəmisi – güclü torpeda… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • tac — is. <fars.> 1. Hökmdarlıq rəmzi olaraq padşahların başlarına qoyduqları qızıl və cavahiratla bəzənmiş papaq. Padşah bunların ağıl dərrakəsin görüb, yavaşca durdu ayağa, tacı götürüb qoydu oğlanın başına. (Nağıl). <Vaqif:> Nifrət! Qan… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • Khalil Rza Uluturk — ( az. Xəlil Rza Ulutürk), (21 October 1932, Salyan – 22 June 1994, Baku) was an Azerbaijani poet.Education and careerIn 1954, he graduated from the Department of Journalism at Azerbaijan State University (currently Baku State University). He… …   Wikipedia

  • lö’lö’ — ə. 1) inci, dürr; 2) m. gözəlin diş(lər)i. Lö’löi qəltan girdə, yumru inci; lö’löi xoşab iri, parlaq inci; lö’löi lə’la (d parlaq inci …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • mah — f. bax: məh Mahi bustan bostan ayı (payızın ilk ayı); mahi əsəli «bal ayı» bəylə gəlinin evləndikdən sonra birgə yaşadıqları ilk ay; mahi hərəmeyn şiələrin məhərrəm və səfər aylarına verdikləri ad; mahi qəm qəm ayı (şiələrin məhərrəm ayına… …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • təbərzin — ə. 1) dərvişlərin gəzdirdikləri aypara şəklində balta; təbərzin; 2) ağ və parlaq və ya bərk və parlaq duz …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”